Die keer dat een pyjama op een zuurstok leek

Kinderen zijn de beste spiegels. Toch als het op gedrag aankomt. Voor uw uiterlijk neem je best een gewone spiegel.
Spiegels dus... Bij het maken van deze foto's stelde Dennis voor om te doen alsof hij sliep. Oke, voor mij allemaal goed. En toen deed hij dit (en nee, het is geen clickbait, ha!). Blijkbaar zien wij er ook zo uit als hij 's nachts/ 's morgens bij ons komt.

Oke, oke, ik weet ook wel dat ik er niet als Doornroosje uitzie als ik slaap maar als uw kinderen u zo nadoen, dan kan ik mij ook niet meer inhouden van 't lachen.

De foto's van hoe Dennis ons al slapend nadoet, heb ik maar weggelaten. Daar heeft niemand behoefte aan volgens mij.

Niet de scherpste foto, maar ik wou deze er zeker bij. De blijdschap spat eraf!

Ik maakte voor Dennis een pyjama, een Wolf. Het kind kon nog net in veel pyjama's van vorig jaar maar er was zeker nog plaats in zijn kast voor nieuw gerief.

De stof kreeg ik een hele tijd geleden en lijkt van ver roos. Maar als je dichterbij kijkt, is het eigenlijk rood-wit gestreept. Roos van ver en ver van roos, of hoe gaat dat spreekwoord. Hahaha...

Volgende keer maakt ik de trui wat langer. Tijdens het maken dacht ik dat die maat goed ging zijn, maar dat kind is blijkbaar al groter dan ik denk.

Dat ik vind dat die pyjama op een zuurstok of kerststok lijkt, zeggen we niet tegen Dennis he. Het is een stoere pyjama! ;)

Polar Party Skirt

Jullie gaan het misschien niet geloven maar Iris heeft, behalve dit kleedje, geen enkel kleedje meer in haar kast. Ja echt! 

Ik wou zeggen 'ik zweer het' maar dat doet pijn, zweren, dus dat doe ik maar niet.

Alle kleedjes die ik het afgelopen jaar maakte, zijn te klein. Helaas... Hopelijk vinden ze een nieuwe eigenaar. Want doorgeven kunnen we niet in onze familie.

En toch laat ik vandaag geen kleedje zien, maar een rokje. Er lagen al twee rokjes geknipt uit stof dit ik vorig jaar kocht. En die moest ik van mezelf eerst maken voor ik aan kleedjes begon. 

Het werd een eenvoudig rokje. Zolang het zwiert en ze er goed mee kan dansen scoor ik. Eenvoudig maar daarom niet minder mooi. Ik hou erg van de blauwe tint van de stof. Het is er eentje van Soft Cactus maar een geoefend oog had dat al door denk ik. 

Ik naaide er wel weer voering aan, voor extra zwier maar ook een beetje extra warmte. Ik zette er geen rits in, maar gewoon knopenelastiek. Hij is nog net iets te lang dus kan ze hem hopelijk nog lang dragen. 

Sharing is caring (met onder andere een winnaar)

Zomaar een blogpost schrijven waarbij je enkel de winnaar van de give away vernoemd is maar saai. Vind ik toch. Dus om ervoor te zorgen dat jullie toch niet voor niks geklikt hebben, deel ik graag wat gewoontes (tradities zeg maar) van ons gezin. Wie piept er niet graag eens binnen bij iemand anders he.

Bron

Donderdag is bij ons frietjesdag. Waarom donderdag en niet vrijdag? Ah, dan moeten we niet lang aanschuiven in het frietkot. Tot zover de intro. Wat per toeval ontstaan is, is nu iets waar de kinderen om vragen. 

Wij hebben een Smart TV waarop we dus filmpjes via YouTube kunnen bekijken. En dus maakte ik een playlist met kindvriendelijke (!) clips. Niet dat ik ze helemaal wil afschermen van alles wat enigzins bloot is, het is er soms toch over.
Als Iris mag kiezen, kiest ze voor Lean on van Major Lazor of iets van Sia. Beeldt u dan in dat wij soms de clips nadoen. Bij deze gaf dat hilarisch beelden.
Dennis koos lang voor Christine and the Queens of voor de Themesong van Lego Ninjago.
Maar evengoed passeren er ook echte kinderliedjes hoor (tante Rita, Zes heksen, Tsjoe tjsoe wa...).

Behalve Disco op Donderdag is er ook Filmavond op vrijdag. Dan kiezen we een film voor het hele gezin. Tegen het midden van de film neem ik bijna een kilo appels, zet er mij bij op de grond en begin ik te snijden en uit te delen. Onlangs zagen ze voor de eerste keer een Engelstalige film, Matilda. Geen van beiden kan ondertitels lezen, of toch nog niet snel genoeg, maar ze konden wel volgen. En gelachen dat ze hebben.

Wat in de hersft en winter ook iets is dat altijd terugkomt, gebeurt na het bad of de douche. We hebben het gemak (soms ongemak) dat onze badkamer op het gelijkvloers is. Dus als de kinderen uit bad of de douche komen gaan ze zich altijd opwarmen bij de houtkachel. Dan trekken ze wat stoelen dichter of staan er gewoon bij. Soms, als Iris zelfs nog uit bad moet komen vraagt ze al 'of de kachel toch wel aanstaat'.

Bron

Ohja, ik zou het nog bijna vergeten. De winnaar van de bliksemstof is Tine. Als je uw adres mailt naar eenhuisindestraat@hotmail.com dan stuur ik de stof op. Proficiat!

Zijn er in jullie gezin zo dingetjes, van die onnozele gewoontes die een gewone dag dat beetje extra geven? Ik lees het graag. :)

Een Awesome Oslo en een mini Give Away

Had ik het hem eerst gevraagd, ik had het niet mogen doen. Dus daarom deed ik het stiekem. Ik haalde een goedpassende trui uit de wederhelft zijn kast, nam de maten en maakte hem ook eens een trui.

Van dat groot stuk stof waar ik voor Dennis een Mitch uit maakte, had ik nog genoeg over. Maar spijtig genoeg niet voor een voor- én achterpand. Dus werd het enkel een voorpand. Wat ook mooi is natuurlijk. En misschien moet ik ook niet overdrijven bij het eerste kledingstuk. Al zeker niet als ik het stiekem deed. Haha...

Ik maakte een Awesome Oslo uit Urban style. Een sweater zoals hij er meerdere in zijn kast heeft liggen. Daar kon ik niet veel verkeerd mee doen. De halsboord gaapt een beetje, maar dat ligt volgens mij aan een misrekening van mijzelve. Misschien haal ik hem er nog af en doe ik het opnieuw maar beter.

Ik vroeg niet om deze pose te doen hoor. :D

Toen hij de trui paste en dan uitdeed, vroeg hij al lachend 'Dat gaat hier toch niet scheuren he?'. Alsof ik rommel maak, how rude! (net alle seizoenen van Full House nog eens bekeken, dus dat zit er nog wat in he)

Van de stof heb ik trouwens nog een stuk over en omdat ze hier allemaal al voorzien zijn van een blikseminslag geef ik het graag weg. 

Het is een stuk van 102cm op 37cm. Voor slabbetjes, een babylegging, een truitje...

Dus wie dit graag heeft, laat maar weten hieronder. Dan kies ik zondagavond een winnaar.

Mitch met bliksems

Ik weet niet meer waar ik ze kocht, maar ze lang hier dus nog altijd. Die grote zachte lap sweaterstof. Het eerste plan was om een Billie te maken, maar toen kocht ik nog eens een La Maison Victor en zag ik de Mitch-sweater staan.

Ik combineerde met zwarte boordstof. De meest voor de hand liggende keuze, ik weet het. Maar waarom het uzelf moeilijk maken als het makkelijk ook gaat.

Toen hij af was, vond ik dat er nog iets miste. Niet dat ik het een saaie trui vond maar er ontbrak nog iets aan. Dus probeerde ik eerst op een restje of het wel ergens op zou lijken.

Ik zigzagde bij een aantal bliksemschichten de omtrek met geel waardoor de trui toch iets extra's kreeg. Natuurlijk kwam dat idee pas bij mij op toen de trui in elkaar zat. Typisch...

Een stoere trui langs de buitenkant, maar streelzacht langs de binnenkant.